နတ္သမီး အိပ္ေဆး ( ၅ )
ေနာက္ပိုင္းရက္မ်ားမွာေတာ့ ပန္းပဲသမားေလးနဲ႕ နတ္သမီးေလး ဟာ … စားခ်ိန္ကလြဲရင္ ပန္းသီးပင္ေလးေအာက္မွာပဲ တတြဲတြဲ႐ွိေနခဲ႕ၾကတယ္ … အဲဒီ ပန္းသီးပင္ေလးဟာလဲ နတ္သမီးေလး အလိုမက်တိုင္း တိုင္တည္ၿပီး ငိုေနၾက ပန္းသီးပင္ေလးေပါ႕ … တစ္ေနကုန္ ပန္းသီးပင္ေလးေအာက္မွာ ႏွစ္ေယာက္သားရွိေနခဲ႕ေပမယ္႕ ညပိုင္းေတြမွာေတာ႕ ပန္းသီးပင္ေလးကိုအေဖာ္လုပ္ေပးခဲ႕တာ နတ္သမီးေလးတစ္ေယာက္ထဲပါ … အခုဆိုရင္နတ္သမီးေလး မအိပ္တာ ၁၀ ရက္ရွိပါၿပီ …
တစ္ရက္မွာေတာ႕ … နတ္သမီးေလးမအိပ္ပဲေနခဲ႕တာ ၾကာၿပီဆိုတဲ႕အေၾကာင္း ပန္းပဲသမားေလးသိသြားပါတယ္ … ဘယ္သူမဆို ခ်စ္ဦးသူအတြက္ ေအးျမမႈေတြကိုပဲေပးခ်င္ၾကပါတယ္ … နတ္သမီးေလးကို ရင္ခြင္အစံုမွာ ေထြးေပြ႕ထားရင္း အိပ္စက္ျခင္းဆို တာလိုအပ္တဲ႕ အေၾကာင္း ၊ တစ္စံုတစ္ခုုျဖစ္သြားမွာစိုးရိမ္ေၾကာင္း ပန္းပဲသမားေလးက တဖြဖြေျပာပါတယ္ … နတ္သမီးေလးကေတာ႕ ရင္ခြင္ေထာင့္ေလးမွာ ျပံဳးျပံဳးေလးနားေထာင္ရင္း ခ်စ္ရသူေျပာစကားတိုင္း အရာရာေခါင္းျငိမ့္ေနတာေပါ႕ …
ပန္းပဲသမားေလးက … ဒီညေနမွာ နတ္သမီးေလး အတြက္ အိပ္ေဆးယူလာမယ္႔ အေၾကာင္း ၊ ေနာက္ေနာင္ ည ေတြမွာ အဲဒီအိပ္ေဆးေၾကာင့္ အိပ္စက္ျခင္းအက်င့္ေတြျပန္ရလာ ၿပီး နတ္သမီးေလးအတြက္ သူစိတ္ေအးရမယ့္ အေၾကာင္းေတြေျပာပါတယ္ …
အဲဒီအိပ္ေဆးကိုနတ္သမီးေလး မေသာက္ခ်င္ေၾကာင္း ျငင္းပါတယ္ … ပန္းပဲသမားေလးကေမးေတာ႕ … ဒီေန႕ဟာ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀၀ ျပည္႕တဲ႕ေန႕ … သူမ မေပ်ာက္ကြယ္မျခင္း ခ်စ္ရသူနဲ႕ အတူတူေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနထိုင္သြားခ်င္တဲ႕အေၾကာင္း မ်က္ေရေတြနဲ႕ေျပာျပပါတယ္ … ပန္းပဲသမားေလးကေတာ႕ ရယ္ျမဲရယ္လို႕ … နတ္သမီးေလးေျပာတဲ႕ ေနာက္ေၾကာင္းရာဇ၀င္ေတြကို အစကတည္းက မယံုၾကည္ခဲ႕တဲ႕အေၾကာင္း … နတ္သမီး နဲ႕ သာမန္လူသားတစ္ေယာက္ဆံုေတြ႕ဖို႕ဆိုတာ ဒ႑ာရီတစ္ပုဒ္ပဲျဖစ္ေၾကာင္း … အခုေလာေလာဆယ္ဆယ္ေတာ႕ နတ္သမီးေလး ပံုမွန္အိပ္ႏိုင္ ဖို႕အေရး အိပ္ေဆးမျဖစ္မေန လိုအပ္ေၾကာင္း ကိုပဲ ဇြတ္ေျပာပါေတာ႕တယ္ …
ပန္းပဲသမားေလး ပန္းပဲဖိုကိုထြက္သြား ၿပီးကတည္းက … နတ္သမီးေလးဟာ နတ္တို႕သာစားၾကတဲ႕ စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ားကို ဖန္ဆင္းပါေတာ႕တယ္ … အရာအားလံုးဖန္ဆင္းၿပီးခ်ိန္မွာ ႐ြာသူ႐ြာသားေတြကို အဲဒီစားေသာက္ဖြယ္ရာေတြ ေ၀ငွပါတယ္ … တစ္ဘ၀မွာ တစ္ခါသာ ခံစားဖူးတဲ႕ အရသာအတြက္ သူမရဲ႕ တဲအိမ္ေလးကေတာ႕ ႐ြာသူ႐ြာသားေတြနဲ႕ ထံု၀န္းလို႕ေနခဲ႕တယ္ …
အားလံုးၿပီးဆံုးသြားေတာ႕မွ သူမရဲ႕ ပန္းသီးပင္ေလးေအာက္မွာထိုင္ရင္း သူမရဲ႕ေနာက္ဆံုးေသာခ်စ္ျခင္းအိပ္မက္ေတြကိုဖ်က္မယ္႔ ခ်စ္ရသူရဲ႕ အိပ္ေဆးတစ္ခြက္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါေတာ့တယ္ …
အဲဒီညက … ၾကယ္ေပါင္းစံုလင္းၾကတယ္ … လရဲ႕အလင္းေရာင္ရတဲ႕အခ်ိန္ကိုေန႕ ၊ အေမွာင္လံုးလံုးက်ေရာက္ခ်ိန္ကို ည လို႕သတ္မွတ္ထားတဲ႕ ႐ြာေလးအတြက္ … ၾကယ္ေပါင္းစံုလင္းတဲ႕ညေလးျဖစ္ေပၚလာပါတယ္ …
ႏွင္းေတြကလဲ… ခါတိုင္းလို သဲၾကီးမဲၾကီး ႐ြာမေနၾကေတာ့ဘူး … အလြမ္းရဲ႕အေၾကာင္းကို သူတို႕ၾကိဳၿပီး သိေနၾက သလိုလို …
… … ဆက္လက္ေရးသားပါမည္ … …
ေနာက္ပိုင္းရက္မ်ားမွာေတာ့ ပန္းပဲသမားေလးနဲ႕ နတ္သမီးေလး ဟာ … စားခ်ိန္ကလြဲရင္ ပန္းသီးပင္ေလးေအာက္မွာပဲ တတြဲတြဲ႐ွိေနခဲ႕ၾကတယ္ … အဲဒီ ပန္းသီးပင္ေလးဟာလဲ နတ္သမီးေလး အလိုမက်တိုင္း တိုင္တည္ၿပီး ငိုေနၾက ပန္းသီးပင္ေလးေပါ႕ … တစ္ေနကုန္ ပန္းသီးပင္ေလးေအာက္မွာ ႏွစ္ေယာက္သားရွိေနခဲ႕ေပမယ္႕ ညပိုင္းေတြမွာေတာ႕ ပန္းသီးပင္ေလးကိုအေဖာ္လုပ္ေပးခဲ႕တာ နတ္သမီးေလးတစ္ေယာက္ထဲပါ … အခုဆိုရင္နတ္သမီးေလး မအိပ္တာ ၁၀ ရက္ရွိပါၿပီ …
တစ္ရက္မွာေတာ႕ … နတ္သမီးေလးမအိပ္ပဲေနခဲ႕တာ ၾကာၿပီဆိုတဲ႕အေၾကာင္း ပန္းပဲသမားေလးသိသြားပါတယ္ … ဘယ္သူမဆို ခ်စ္ဦးသူအတြက္ ေအးျမမႈေတြကိုပဲေပးခ်င္ၾကပါတယ္ … နတ္သမီးေလးကို ရင္ခြင္အစံုမွာ ေထြးေပြ႕ထားရင္း အိပ္စက္ျခင္းဆို တာလိုအပ္တဲ႕ အေၾကာင္း ၊ တစ္စံုတစ္ခုုျဖစ္သြားမွာစိုးရိမ္ေၾကာင္း ပန္းပဲသမားေလးက တဖြဖြေျပာပါတယ္ … နတ္သမီးေလးကေတာ႕ ရင္ခြင္ေထာင့္ေလးမွာ ျပံဳးျပံဳးေလးနားေထာင္ရင္း ခ်စ္ရသူေျပာစကားတိုင္း အရာရာေခါင္းျငိမ့္ေနတာေပါ႕ …
ပန္းပဲသမားေလးက … ဒီညေနမွာ နတ္သမီးေလး အတြက္ အိပ္ေဆးယူလာမယ္႔ အေၾကာင္း ၊ ေနာက္ေနာင္ ည ေတြမွာ အဲဒီအိပ္ေဆးေၾကာင့္ အိပ္စက္ျခင္းအက်င့္ေတြျပန္ရလာ ၿပီး နတ္သမီးေလးအတြက္ သူစိတ္ေအးရမယ့္ အေၾကာင္းေတြေျပာပါတယ္ …
အဲဒီအိပ္ေဆးကိုနတ္သမီးေလး မေသာက္ခ်င္ေၾကာင္း ျငင္းပါတယ္ … ပန္းပဲသမားေလးကေမးေတာ႕ … ဒီေန႕ဟာ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀၀ ျပည္႕တဲ႕ေန႕ … သူမ မေပ်ာက္ကြယ္မျခင္း ခ်စ္ရသူနဲ႕ အတူတူေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနထိုင္သြားခ်င္တဲ႕အေၾကာင္း မ်က္ေရေတြနဲ႕ေျပာျပပါတယ္ … ပန္းပဲသမားေလးကေတာ႕ ရယ္ျမဲရယ္လို႕ … နတ္သမီးေလးေျပာတဲ႕ ေနာက္ေၾကာင္းရာဇ၀င္ေတြကို အစကတည္းက မယံုၾကည္ခဲ႕တဲ႕အေၾကာင္း … နတ္သမီး နဲ႕ သာမန္လူသားတစ္ေယာက္ဆံုေတြ႕ဖို႕ဆိုတာ ဒ႑ာရီတစ္ပုဒ္ပဲျဖစ္ေၾကာင္း … အခုေလာေလာဆယ္ဆယ္ေတာ႕ နတ္သမီးေလး ပံုမွန္အိပ္ႏိုင္ ဖို႕အေရး အိပ္ေဆးမျဖစ္မေန လိုအပ္ေၾကာင္း ကိုပဲ ဇြတ္ေျပာပါေတာ႕တယ္ …
ပန္းပဲသမားေလး ပန္းပဲဖိုကိုထြက္သြား ၿပီးကတည္းက … နတ္သမီးေလးဟာ နတ္တို႕သာစားၾကတဲ႕ စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ားကို ဖန္ဆင္းပါေတာ႕တယ္ … အရာအားလံုးဖန္ဆင္းၿပီးခ်ိန္မွာ ႐ြာသူ႐ြာသားေတြကို အဲဒီစားေသာက္ဖြယ္ရာေတြ ေ၀ငွပါတယ္ … တစ္ဘ၀မွာ တစ္ခါသာ ခံစားဖူးတဲ႕ အရသာအတြက္ သူမရဲ႕ တဲအိမ္ေလးကေတာ႕ ႐ြာသူ႐ြာသားေတြနဲ႕ ထံု၀န္းလို႕ေနခဲ႕တယ္ …
အားလံုးၿပီးဆံုးသြားေတာ႕မွ သူမရဲ႕ ပန္းသီးပင္ေလးေအာက္မွာထိုင္ရင္း သူမရဲ႕ေနာက္ဆံုးေသာခ်စ္ျခင္းအိပ္မက္ေတြကိုဖ်က္မယ္႔ ခ်စ္ရသူရဲ႕ အိပ္ေဆးတစ္ခြက္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါေတာ့တယ္ …
အဲဒီညက … ၾကယ္ေပါင္းစံုလင္းၾကတယ္ … လရဲ႕အလင္းေရာင္ရတဲ႕အခ်ိန္ကိုေန႕ ၊ အေမွာင္လံုးလံုးက်ေရာက္ခ်ိန္ကို ည လို႕သတ္မွတ္ထားတဲ႕ ႐ြာေလးအတြက္ … ၾကယ္ေပါင္းစံုလင္းတဲ႕ညေလးျဖစ္ေပၚလာပါတယ္ …
ႏွင္းေတြကလဲ… ခါတိုင္းလို သဲၾကီးမဲၾကီး ႐ြာမေနၾကေတာ့ဘူး … အလြမ္းရဲ႕အေၾကာင္းကို သူတို႕ၾကိဳၿပီး သိေနၾက သလိုလို …
… … ဆက္လက္ေရးသားပါမည္ … …
No comments:
Post a Comment