နတ္သမီးအိပ္ေဆး ( ၃ )
နတ္သမီးအိပ္ေဆး ( ၃ )
အိပ္ရာေပၚက လူးလဲ ထၿပီး သူမကိုယ္သူမ ဘာျဖစ္သြားခဲ႕တယ္ဆိုစဥ္းစားရ ၊ မြန္ရည္ခံ႕ညားလွတဲ႕ လူ႐ြယ္ ၊ လတ္ဆတ္ေသာ စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ား ၊ အရာရာဟာ သူမကို အံ႕ၾသၿပီးရင္း အံ႕ၾသေစခဲ႕ပါတယ္ … လူ႐ြယ္ဟာ ႐ြာကေလးရဲ႕ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုမႈကိုခံရတဲ႕ ပန္းပဲသမားေလး မွန္း နတ္သမီးေလး သိေပမယ္႕ ၊ ပန္းပဲသမားေလးကေတာ႕ ျဖဴစင္၀င္းပလွတဲ႕ သူမဟာ မ်က္စိလည္လမ္းမွားလာတဲ႕ သာမန္လူသားမိန္းမပ်ိဳေလးအျဖစ္ပဲ သိပါတယ္ … စူး႐ွနက္႐ႈိင္းတဲ႕ အျပန္အလွန္အၾကည္႕ေတြရဲ႕အၾကား တစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ကို တစ္ေယာက္၀ွက္ရင္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ပထမဆံုး မနက္စာေလးကို ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ စားေသာက္ၾကပါတယ္ … ပန္းပဲသမားေလး က နတ္သမီးေလးနဲ႕ဆံုဆည္းခဲ႕ပံုေတြကိုေျပာျပ ၊ နတ္သမီးေလးကေတာ႕ သူမအေၾကာင္းကို နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ လိမ္ေျပာရနဲ႕ ႐ြာကေလးမွာ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ထဲပဲ ႐ွိေနၾကတဲ႕ ပံုစံမ်ိဳး တိတ္ဆိတ္လွပစြာ စီးေမ်ာေနၾကပါေတာ႕တယ္ …
နတ္သမီးေလးက ႐ြာကေလးကိုတတ္ႏိုင္သမွ်ကူညီမယ္ဆိုတဲ႕ သူမရဲ႕စိတ္ကူးအတိုင္း ပန္းသီးခင္းၾကီးတစ္ခုကို သူမရဲ႕တဲအိမ္ေလးနားမွာပဲ ပန္းပဲသမားေလးမသိေအာင္ ဖန္ဆင္းပါတယ္ …သစ္သီးရိကၡာအတြက္႐ြာသားေတြ အေ၀းၾကီးမွာ ႐ွာေဖြစရာမလိုေအာင္ေပါ႕ … ဒိန္ခဲ လုပ္နည္းနဲ႕ ၀ိုင္အရက္ခ်က္နည္းေတြကို ပန္းပဲသမားေလးကို သင္ေပးၿပီး အတူတကြ ခ်က္ျပဳတ္လုပ္ကိုင္ပါတယ္ … အဲဒီခ်က္ျပဳတ္တဲ႕အလုပ္ဟာ တစ္ရက္ထဲၿပီးမသြားပါဘူး … ဘာလို႕လဲဆိုေတာ႕ ႐ြာသူ႐ြာသားေတြကို ေန႕စဥ္ေန႕တိုင္း အလကားေ၀ငွေနရလို႕ပါပဲ … ခ်က္ျပဳတ္ရာမွာလိုအပ္တဲ႕ပစၥည္းေတြကို ဘယ္ကေနၿပီး ေန႕စဥ္ေန႕တိုင္းလိုသေလာက္ရေနသလဲကို ဘယ္သူမွစိတ္မ၀င္စားၾကသလို ဘယ္သူမွလဲအေရးတယူလုပ္ၿပီး မေမးၾကပါဘူး …
ဒီလိုနဲ႕ …. ရက္ေတြၾကာလာတာနဲ႕အမွ် ပန္းပဲသမားေလးနဲ႕နတ္သမီးေလးရဲ႕ သံေယာဇဥ္ဟာလဲ ဖ်က္ဆီးၿဖိဴခြဲလို႕မရေလပါပဲ … ၾကင္နာယုယမႈ ၊ နားလည္သိတတ္မႈ ၊ ေအးျမေသာအျပံဳးမ်ား ၊ တင္းၾကပ္လာေသာၾကိဳးမ်ား … အစ႐ွိေသာ ခ်စ္ျခင္းရဲ႕ အလိုမ်ားအရ … တစ္ေန႕မွာ ပန္းပဲသမားေလးက နတ္သမီးေလးကို လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းပါေတာ႕တယ္ … နတ္သမီးေလးအတြက္ေတာ႕ ပန္းပဲသမားေလးရဲ႕ စကားဟာ ေမႊးျမေနရမယ္႕ အစား ပူလင္းျပင္း႐ွမႈေတြကိုပဲ ခံစားေနရပါေတာ႕တယ္ … ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀ လံုးလံုး သူမရဲ႕ နတ္ဗိမၼာန္နဲ႕ ႐ြာေလးကိုလဲ ဒုကၡေပးခဲ႕ၿပီးၿပီ … သူမရဲ႕ ေနာက္ဆံုးခရီးမွာလဲ ျဖဴစင္တဲ႕ ပန္းပဲသမားေလးကို တစ္သက္လံုးခံစားေစရေအာင္ လုပ္ခဲ႕မိပါၿပီ … မၾကာခင္မွာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားရေတာ႕မယ္႕ သူမကို ဘာလို႕မ်ားခ်စ္မိသြားပါသလဲ … အဲဒီတစ္ညလံုး … ပန္းသီးပင္ေလးေအာက္မွာ နတ္သမီးေလး ငိုခဲ႕ရတယ္ …
… … ဆက္လက္ေရးသားပါမည္ … …
နတ္သမီးအိပ္ေဆး ( ၃ )
အိပ္ရာေပၚက လူးလဲ ထၿပီး သူမကိုယ္သူမ ဘာျဖစ္သြားခဲ႕တယ္ဆိုစဥ္းစားရ ၊ မြန္ရည္ခံ႕ညားလွတဲ႕ လူ႐ြယ္ ၊ လတ္ဆတ္ေသာ စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ား ၊ အရာရာဟာ သူမကို အံ႕ၾသၿပီးရင္း အံ႕ၾသေစခဲ႕ပါတယ္ … လူ႐ြယ္ဟာ ႐ြာကေလးရဲ႕ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုမႈကိုခံရတဲ႕ ပန္းပဲသမားေလး မွန္း နတ္သမီးေလး သိေပမယ္႕ ၊ ပန္းပဲသမားေလးကေတာ႕ ျဖဴစင္၀င္းပလွတဲ႕ သူမဟာ မ်က္စိလည္လမ္းမွားလာတဲ႕ သာမန္လူသားမိန္းမပ်ိဳေလးအျဖစ္ပဲ သိပါတယ္ … စူး႐ွနက္႐ႈိင္းတဲ႕ အျပန္အလွန္အၾကည္႕ေတြရဲ႕အၾကား တစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ကို တစ္ေယာက္၀ွက္ရင္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ပထမဆံုး မနက္စာေလးကို ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ စားေသာက္ၾကပါတယ္ … ပန္းပဲသမားေလး က နတ္သမီးေလးနဲ႕ဆံုဆည္းခဲ႕ပံုေတြကိုေျပာျပ ၊ နတ္သမီးေလးကေတာ႕ သူမအေၾကာင္းကို နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ လိမ္ေျပာရနဲ႕ ႐ြာကေလးမွာ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ထဲပဲ ႐ွိေနၾကတဲ႕ ပံုစံမ်ိဳး တိတ္ဆိတ္လွပစြာ စီးေမ်ာေနၾကပါေတာ႕တယ္ …
နတ္သမီးေလးက ႐ြာကေလးကိုတတ္ႏိုင္သမွ်ကူညီမယ္ဆိုတဲ႕ သူမရဲ႕စိတ္ကူးအတိုင္း ပန္းသီးခင္းၾကီးတစ္ခုကို သူမရဲ႕တဲအိမ္ေလးနားမွာပဲ ပန္းပဲသမားေလးမသိေအာင္ ဖန္ဆင္းပါတယ္ …သစ္သီးရိကၡာအတြက္႐ြာသားေတြ အေ၀းၾကီးမွာ ႐ွာေဖြစရာမလိုေအာင္ေပါ႕ … ဒိန္ခဲ လုပ္နည္းနဲ႕ ၀ိုင္အရက္ခ်က္နည္းေတြကို ပန္းပဲသမားေလးကို သင္ေပးၿပီး အတူတကြ ခ်က္ျပဳတ္လုပ္ကိုင္ပါတယ္ … အဲဒီခ်က္ျပဳတ္တဲ႕အလုပ္ဟာ တစ္ရက္ထဲၿပီးမသြားပါဘူး … ဘာလို႕လဲဆိုေတာ႕ ႐ြာသူ႐ြာသားေတြကို ေန႕စဥ္ေန႕တိုင္း အလကားေ၀ငွေနရလို႕ပါပဲ … ခ်က္ျပဳတ္ရာမွာလိုအပ္တဲ႕ပစၥည္းေတြကို ဘယ္ကေနၿပီး ေန႕စဥ္ေန႕တိုင္းလိုသေလာက္ရေနသလဲကို ဘယ္သူမွစိတ္မ၀င္စားၾကသလို ဘယ္သူမွလဲအေရးတယူလုပ္ၿပီး မေမးၾကပါဘူး …
ဒီလိုနဲ႕ …. ရက္ေတြၾကာလာတာနဲ႕အမွ် ပန္းပဲသမားေလးနဲ႕နတ္သမီးေလးရဲ႕ သံေယာဇဥ္ဟာလဲ ဖ်က္ဆီးၿဖိဴခြဲလို႕မရေလပါပဲ … ၾကင္နာယုယမႈ ၊ နားလည္သိတတ္မႈ ၊ ေအးျမေသာအျပံဳးမ်ား ၊ တင္းၾကပ္လာေသာၾကိဳးမ်ား … အစ႐ွိေသာ ခ်စ္ျခင္းရဲ႕ အလိုမ်ားအရ … တစ္ေန႕မွာ ပန္းပဲသမားေလးက နတ္သမီးေလးကို လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းပါေတာ႕တယ္ … နတ္သမီးေလးအတြက္ေတာ႕ ပန္းပဲသမားေလးရဲ႕ စကားဟာ ေမႊးျမေနရမယ္႕ အစား ပူလင္းျပင္း႐ွမႈေတြကိုပဲ ခံစားေနရပါေတာ႕တယ္ … ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀ လံုးလံုး သူမရဲ႕ နတ္ဗိမၼာန္နဲ႕ ႐ြာေလးကိုလဲ ဒုကၡေပးခဲ႕ၿပီးၿပီ … သူမရဲ႕ ေနာက္ဆံုးခရီးမွာလဲ ျဖဴစင္တဲ႕ ပန္းပဲသမားေလးကို တစ္သက္လံုးခံစားေစရေအာင္ လုပ္ခဲ႕မိပါၿပီ … မၾကာခင္မွာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားရေတာ႕မယ္႕ သူမကို ဘာလို႕မ်ားခ်စ္မိသြားပါသလဲ … အဲဒီတစ္ညလံုး … ပန္းသီးပင္ေလးေအာက္မွာ နတ္သမီးေလး ငိုခဲ႕ရတယ္ …
… … ဆက္လက္ေရးသားပါမည္ … …
No comments:
Post a Comment