Thursday, January 17, 2008

ေမွာ္

ေမွာ္

ခရမ္းျပာ တိမ္ခိုး
အက္ဆစ္မိုးတို႕ ညိဳၾကၿပီ … …

ေျခဗလာ အတြက္ေတာ႕
လမ္းတိုင္းက ဆူးခင္း …
ေမွ်ာ္လင့္ရင္း အဆိပ္သင့္ …
အံၾကိတ္ျခင္းအက်င့္လဲ ရခဲ႕တယ္ …

ကံဆိုးလွတယ္ရယ္ေတာ႕မဟုတ္ပါဘူး …
မေမွာင္ခင္အထိေတာ႕
ငါတို႕ဘ၀ေတြ ေမႊးျမခဲ႕ပါရဲ႕ … …

ေကာင္းျမတ္ျခင္းေတြ အေရာင္ေျပာင္းတဲ႕အခါ …
ငါ႕အေတာင္ပံေတြ မိုးစိုတဲ႕အခါ …
ဘ၀ဟာ …
ကိုယ္႕အရိပ္ကိုယ္ ၀ွက္ရ …
အိပ္ကပ္ထဲက “သုည” ေလးကို ကာကြယ္ရ … …

ကြာက်ဖို႕သင့္ပါၿပီ မ်က္ႏွာဖံုးေတြရယ္ … …

ဒီတစ္ခါ …
စီးလာတဲ႕သေဘၤာေလး ကမ္းကပ္ရင္…
ေ႐ႊအိုေရာင္ေတြ လင္းျပ
ၾကယ္တစ္ရာ လဲ မၿခံရံ ၾကနဲ႕ …
ငါ႕အိပ္မက္ရဲ႕ စ်ာပန ကို
ငါ႕ဖာသာပဲ ခ်ခ်င္တယ္ … …

တည္ညိမ္းကို

3 comments:

  1. အကိုႀကီးေရ ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ကြန္႔မန္႔ဆြဲသြားတယ္ဗ်ိဳ႕။ ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ ေနာက္ထပ္အြန္လိုင္းကဗ်ာစာအုပ္တစ္အုပ္ရသလိုပါပဲဗ်ာ။
    ေမွာ္ကို တအားႀကိဳက္တယ္။" ဘ၀ဟာ …
    ကိုယ္႕အရိပ္ကိုယ္ ၀ွက္ရ …
    အိပ္ကပ္ထဲက “သုည” ေလးကို ကာကြယ္ရ .."
    ေနာက္ထပ္ ကဗ်ာမ်ားကိုလည္း ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါေၾကာင္း..ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ :)

    ReplyDelete
  2. ကိုတည္ၾကီး မိုက္တယ္ဗ်ာ။ အရမ္းေကာင္း။ နက္မရလို႔ ေနာက္က်သြားတယ္။

    ReplyDelete
  3. ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္ဗ်ာ။

    ReplyDelete