အေဟာင္းကို … သစ္ျခင္းနဲ႕ ျပန္ေဟာင္းျခင္း
ကၽြန္ေတာ္လဲ တားေတာ့တားတယ္ …
ေမွာင္လြန္းတဲ႕ညေတြနဲ႕
မိုးသည္းလြန္းတဲ႕ညေတြ …
… ရပ္တန္႔ဖို႔ …
စံပယ္ေတြ ဖူးေနတုန္းမို႕႔ပါ …
ရက္အကန္႕အသတ္နဲ႕ေျပာရရင္
ကၽြန္ေတာ့္တစ္သက္ … ခင္ဗ်ားတစ္သက္ …
… ၾကာခ်င္လဲၾကာမယ္ …
လက္ဆုတ္လက္ကိုင္ျပရရင္
စံပယ္ဦးမွာ
ပြင့္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ႕ သေႏၶဖူးေတြ
၀တ္မႈန္ေတာင္မကူးရပဲ
တကိုယ္ေရတကာရ
…. ရူးတုန္း ….
အေ၀းမွာေတာ့ျမင္ႏိုင္တယ္ေလ …
ႏွင္းရိုုက္ထားတဲ႔မွန္ခ်ပ္ေတြ …
ေနာက္ဆံုးေတာ့လဲ …
ေအာင္…လံ…ထူ…စစ္…သူ…ႀကီး…ပြဲ…
…. …. …. …. ….
…. …. …. …. ….
…. လြဲတယ္ ….
တည္ညိမ္းကို
ေအာင္လံထူစစ္သူၾကီး....
ReplyDeleteဘာဖြားလဲ
ရာဇလား
အထြန္းလား
သို္က္လား
အဓိပတိလား
အဟိ
နာကေတာ့ ပုတိဖြား
ကဗ်ာေတြအားလံုးလာဖတ္တယ္။ ခံစားၾကည့္တယ္။
ReplyDeleteရင္ထဲကေျပာခ်င္တာေတြကို ကဗ်ာအျဖစ္ေရးခ်လိုက္တာပဲ။
အႏုပညာေျမာက္ပါတယ္။
ပတ္၀န္းက်င္မွာျမင္ရတဲ့အရာေတြ
ကို ေရးၾကည့္ပါလား။ အႀကံျပဳတာပါ။
တစ္ကိုယ္ေရတစ္ကာယ ဆို ပိုေကာင္းမယ္ေနာ္...
ReplyDeleteေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း
ေအာင္..လံ..ထူ..စစ္..သူ..ႀကီး..ပြဲ
.................
...........
လြဲတယ္..
ေဗဒင္လား.. :P နားမလည္တာေတြ မ်ားေနသလိုပဲ.. အစ္ကိုႀကီး(ခ်ီရြန္)က ေျပာဖူးတယ္.. ကဗ်ာဆရာအစစ္ဆိုရင္ ဘယ္ကဗ်ာကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ နားလည္ရမယ္တဲ့.. ေကာင္မေလး ကဗ်ာဆရာအစစ္မပာုတ္ေသးလို႕ေနမွာေပါ့ေနာ္.. :(
အ
"စံပယ္ေတြ ဖူးေနတုန္းမို႕႔ပါ …
ReplyDeleteရက္အကန္႕အသတ္နဲ႕ေျပာရရင္
ကၽြန္ေတာ့္တစ္သက္ … ခင္ဗ်ားတစ္သက္ …
… ၾကာခ်င္လဲၾကာမယ္ …"
အရမ္းေကာင္းတယ္.... အေတြးေကာ အေရးေကာ
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း . . . .
ReplyDeleteစပယ္ေတြ ဖူးေနတုန္းမို႔
ကဗ်ာက အရမ္းေကာင္းပါတယ္..