Monday, August 4, 2008

Panoramio


ဘယ္ေတာ့မွမေျပာင္းလဲဘူး …


ငါ ဆန္႕ထုတ္လိုက္တဲ႕လက္ထဲမွာ

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခု … ပါေစခ်င္တယ္ …


ဟိုးအေ၀းမွာပဲ လင္းမေနနဲ႕ေပါ႔ …

ငါ႔အနားကိုမွ ျဖာက်ရင္

… မင္း …

လိပ္ျပာသန္႔သင့္ပါတယ္ ေနေရာင္ျခည္ …


ဒိုင္ယာရီမွာေရးေတာ့

ေဘာလ္ပင္က မွင္ကုန္လို႕ …

အျပင္မွာ ၾကည္႕ေတာ့လဲ

မိုးေတြသဲလို႕ …


ဘယ္ေတာ့မွမေျပာင္းလဲပါဘူး …


အလင္းကိုကြယ္ႏိုင္တာဆိုလို႕

မင္းပဲရွိတယ္ အရိပ္ရယ္ …

ငါ႔အလင္းကိုလဲကာကြယ္ပါ …

မလိုအပ္ပဲ စူးရွေနလို႕ …


အေမွာင္မွာလင္းေတာ့လဲ

… … ျမင္တယ္ … …

ဆူးေတြကိုေတာ့မႏႈတ္နဲ႕ …

ငါ … နာက်င္ျခင္း ကို တီးေခါက္တုန္း …


အလ်ဥ္းသင့္လို႕ပြင့္လိုက္တာ

ေမႊးျမႏိုင္မယ္လို႕ေတာ့ မထင္ဘူး …

ညွိဳးသြားရင္ မခူးနဲ႕ …


ဘယ္ေတာ့မွမေျပာင္းလဲပါဘူး …


ေအးစက္ခဲ႔ဖူးမယ္ …

ေဆာင္းခုိတုန္းကလဲျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္ …

ေႏြရာသီေရာက္လို႔မွ ပိေတာက္မပြင့္ရင္

( မင္းသိပါလိမ့္မယ္ )

ငါတို႕ရိုင္းေတာ့မယ္ …


ဆက္သြားခ်င္ရင္ သြားၾကတာေပါ႔ …

ေဟာဟိုနားက ေလာင္စာဆိုင္က

… ေစ်းခ်ိဳတယ္ …


ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာင္းလဲပါဘူး …


ေရွ႕နားမွာေတာ့ လမ္းဆံုေရာက္ၿပီ … …


တည္ညိမ္းကို




1 comment:

  1. ေလာကႀကီး
    နာက်င္မႈေတြ
    စြန္႕လႊတ္ရမည့္ အရာမ်ား
    ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ...

    ReplyDelete