Sunday, July 20, 2008

အစိမ္းခ်ဳပ္


အဲဒီလိုပဲေလ …

ေႏြကေတာ့ သူ႕ဟာသူကုန္ဆံုးခဲ႕တာ …

သစ္ပင္ေတြသာ

ႏြမ္းလိုႏြမ္းလိုႏြမ္း …

ေျခာက္လိုေျခာက္ …


ေကာက္ေႀကာင္းသိပ္မလွေတာ့

ေႏြပန္းခ်ီ မဆြဲခ်င္ဘူး …

ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ …

ငါခ်စ္တဲ႔ ႏွင္းဆီကိုပဲ

စုတ္တံထဲထည္႕မယ္ …

ဆူးအၿပိဳင္းအရိုင္းနဲ႕

ေသြးထြက္သံယို လွပေစ …


ဘာေတြေတြးေနပါသလဲ …

မင္းႀကိဳက္တဲ႕ သီခ်င္းေတြ

ေရဒီယိုကမလႊင့္တာ

… ႀကာခဲ႔ေပါ႔ …

ငါ႔ကိုပဲ ျဖန္႔ခင္းႀကည္႕လိုက္ …

မင္းလႊတ္ခ်ခဲ႔တဲ႔ ႏွလံုးသားတစ္ခုျပဳတ္က်သံႀကားရမယ္ …


အမွတ္မရွိတဲ႕ေကာင္ေပါ႔ …

မိုးသံေလသံႀကားတိုင္း …

သူ႕ကဗ်ာကိုယ္သူ ထီးအမွတ္နဲ႕

ခ်စ္သူ႕ဆံႏြယ္ထက္မွာ

(တခုတ္တရ)

ျဖန္႕မိုးေပးခ်င္တုန္း …


အားလံုးကေတာ့ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ပါပဲ …

ကြဲေနတဲ႕ ဖန္ျပတင္းစေတြကလြဲရင္ေပါ႔ … …


တည္ညိမ္းကို



8 comments:

  1. ဖန္ကြဲစေတြပဲေနာ္ :)

    ReplyDelete
  2. အစိမ္းခ်ဳပ္လိုက္တာလားကိုတည္ေရ ...
    ဒါဆိုလည္းကြဲေနတဲ႔ ဖန္ျပတင္းစေတြကိုပါထည္႔
    ခ်ဳပ္ပလိုက္ေလဗ်ာ :P

    ReplyDelete
  3. ကဗ်ာတပုဒ္ဟာရုပ္ရွင္တကားၾကည့္ရသလိုတိုတိုနဲ့
    ထိတယ္။

    ကဗ်ာခ်စ္သူ
    မသက္ဇင္

    ReplyDelete
  4. ေကာင္းတယ္ဗ်ာ
    ဒဏ္ရာေဟာင္းေတြ....
    ................
    ................
    ကိုတည္စတဲ့ဇာတ္လမ္းဗ်ာ..
    က်ြန္ေတာ္ကိုလည္းခုအစိမ္းလာျပန္ခ်ဳပ္ေပး
    :)
    တစ္မ်ိဳးထင္သြားမွာစိုးလို ့ျပံဳးျပခဲ့တာပါကိုတည္
    ရစ္တယ္ထင္သြားမွာစိုးလို ့ပါ
    တကယ္ဆို.....
    က်ြန္ေတာ့္စိတ္ေတြစုတ္ျပတ္သတ္ကုန္တာပါ
    အဆင္ေျပပါေစဗ်ာ

    ReplyDelete
  5. အကိုက ကဗ်ာတိုင္းကိုေကာင္းေနေတာ့တာပဲ

    ReplyDelete
  6. အားးးး ဖန္ကြဲေတြရွလို႕ :P

    ReplyDelete
  7. အမွတ္မရွိတဲ႕ေကာင္ေပါ႔ …

    မိုးသံေလသံႀကားတိုင္း …

    သူ႕ကဗ်ာကိုယ္သူ ထီးအမွတ္နဲ႕

    ခ်စ္သူ႕ဆံႏြယ္ထက္မွာ

    (တခုတ္တရ)

    ျဖန္႕မိုးေပးခ်င္တုန္း …


    အားလံုးကေတာ့ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ပါပဲ …

    ကြဲေနတဲ႕ ဖန္ျပတင္းစေတြကလြဲရင္ေပါ႔ … …
    ဟုတ္ပ... ဖန္စကေတာ့ ျပန္ဆက္လို႕ ရေတာ့ဘူး

    ReplyDelete
  8. ဆူးအၿပိဳင္းအရိုင္းနဲ႕
    ေသြးထြက္သံယို လွပေစ …

    အစ္ကိုေရ.. ကဗ်ာက ေကာင္းလြန္းတယ္ဗ်ာ။

    ReplyDelete