စိမ္႔ေပါက္
ခ်စ္သူလက္ကို ဖမ္းဆုပ္ႀကည္႕ေတာ့ …
ရင္ခုန္သံက
ေနတစ္ျခမ္း … လ တစ္ျခမ္း …
ညေနပ်ပ် နဲ႔
ခိုးခိုးၿပီးပြင့္တတ္တဲ႔ အၿပံဳးမ်ား
ဘယ္ဖက္အိပ္ကပ္ထဲကႏွိဳက္ထုတ္ခံရ …
ဒီတစ္ေခါက္ အိမ္အျပန္
ရင္ကိုခြဲတဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းကလဲ
ေနတစ္ျခမ္း … လ တစ္ျခမ္း …
ခ်စ္လို႕ထားရစ္ခဲ႔သတဲ႕လား …
မေန႕ညကေသာက္တဲ႔ ၀ိုင္ထဲ
ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ကို္ယ္သင္းရနံ႕ေတြေရာထည္႕ဖို႕
မင္း … ေမ႔ေနခဲ႔တယ္ထင္ရဲ႕ …
လြင္ျပင္စိမ္းစိမ္းေတြအေႀကာင္းပဲ ေျပာႀကရေအာင္ကြယ္ …
ခိုင္ၿမဲၿပီးသား ႀကိဳးကိုျဖတ္ဖို႔
မင္းစိတ္ဓါးသြားေတြကို
… ထုတ္ … ထုတ္ မႀကည္႕စမ္းနဲ႕ …
သေဘၤာမစီးဖူးတဲ႔ ပင္လယ္ခရီးသြား
ခပ္ႀကမ္းႀကမ္းေလး လႈိင္းမူးခဲ႔တာပါ …
မင္းရဲ႕ သနပ္ခါးရနံ႔ေတြနဲ႕ပဲ
ငါ႔ကို ကူညီေစခ်င္တယ္ …
လ, အလင္းေနာက္ တေကာက္ေကာက္လိုက္ရင္း
ညရဲ႕ ျပဴစားျခင္းကိုခံရသူဟာ
ေဆာင္းနံ႕မစင္တဲ႔ ၀တ္မံႈလို
ေကြးညြတ္ေအးစက္ရ …
ေလာကဓံေရ …
သင္ႏွင့္ကၽြႏု္ပ္
အဘယ္ရန္ျငွိဳးရန္စမွ်
မရွိခဲ႔ေပဘူး …
တံခါးေခါက္ၿပီးမ၀င္တတ္တဲ႔အက်င့္ေႀကာင့္
ေခ်ာင္က်က် အခန္းေထာင့္မွာ
အေမွာင္ကိုစီရင္ဖို႕
ငါ႔လိပ္ျပာကိုပဲ ဖမ္းခ်ဳပ္လိုက္မိေပါ႔ …
အကိုႀကီးေရ ကဗ်ာေကာင္းတစ္ပုဒ္ဖတ္ရလို႕ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။ က်န္းမာပါေစ။ အစစအရာရာ အဆင္ေျပပါေစခင္ဗ်ာ :) :)
ReplyDeleteကဗ်ာလာခံစားသြားတယ္ ညီေလးေရ။
ReplyDeleteအကိုၾကီးေရ ... မေရးတာ ၾကာေပးမဲ့
ReplyDeleteထြက္လာ သမွ် အရည္အေသြး မက် ေသးဘူးဗ်ိဳ႕..... ေကာင္းတယ္ ... ေကာင္းတယ္
အားလံုး အဆင္ေျပပါေစဗ်ာ
ိကုိတည္ အဆင္ေျပပါေစရွင္ ခုမွျပန္ေရာက္ျဖစ္တယ္ ကဗ်ာေကာင္းတစ္ပုဒ္
ReplyDeleteထပ္ျပီးဖတ္ရတဲ႔တြက္ ေက်းဇူးတင္တယ္အကိုေရ
ခုမွဖတ္ရတယ္
ReplyDeleteတယ္ရင္း...
ေကာင္းတယ္ဆိုတာပဲ ေျပာတတ္တယ္..
း)
အဆင္ေျပပါေစ..