ဘ၀
ေခါက္သိမ္းမယ္ဆိုေတာ့လဲ
ေခါက္ရိုးက်ိဳးမွာစိုးတယ္ …
ဒီလိုနဲ႕ ျဖန္႔ခင္းထားလိုက္တာ
ေႏြ ... မိုး ... ေဆာင္း …
သြားစရာရွိလို႕၀တ္မယ္လုပ္မွ
အေရာင္ေတြ … အေရာင္ေတြေလ …
… … လြင့္ … … လို႕ … …
တည္ညိမ္းကို
မ်က္တြင္းေဟာက္ပက္ ... သူေယာင္မယ္ညေတြအတြက္ ... ၾကယ္ကဗ်ာေရးမယ္သူေတြ ခ်ီတက္လာၾကေပါ႕... ေဟာဟိုက... ကံ႕ေကာ္ေတာအုပ္ေပၚမွာ ... ...
ဒါဆိုလဲ ခ်ိတ္နဲ႔ခ်ိတ္ထားလိုက္ေပါ႔ကိုတည္ရာ ိလြယ္လြယ္ေလးရယ္ေနာ္ ...:P
ReplyDeleteဂြတ္တယ္ကဗ်ာကေတာ႔ ...း)
ကမာၻေပၚမွာကိုယ္႔ကိုကိုယ္ၿပန္မွ်ားတဲ႔
ReplyDeleteသတၱဝါက
လူတစ္မ်ိဳးပဲ႐ွိပါတယ္...........
အဲဒါကုိ
ReplyDeleteဘဝလို႕ေခၚတာလားးးးးးး
မိုက္တယ္ဗ်ာ။ ဒီကဗ်ာကို ေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္တယ္။ တိုတိုေလးနဲ႔ ထိတယ္ဗ်။
ReplyDeleteကဗ်ာေတြ ျပန္ေရးေနျပီေပါ့။ ကဗ်ာေလး ခံစားသြားတယ္ ညီေလး။ ေနေကာင္းျပီလား
ReplyDelete