ညစာခ်န္သူမ်ား
အရိပ္ကိုႀကည္႕ၿပီး အရပ္တိုင္းသူမ်ားနဲ႔
မေန႕ညက
ညစာအတူစားခဲ႔ရ …
အတိတ္ကေ႐ႊထီးေဆာင္းခဲ႔တာေတြ
စားျမံဳ႕မျပန္ေႀကး
အဲဒီလိုေျပာရင္း ၀ီစကီေသာက္ခဲ႔တယ္ …
တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ႐ြက္လႊင့္သြားလိုက္တာ
ကိုယ္႔ေက်ာကိုယ္သတ္ရင္း
တစ္ေယာက္ထဲ က်န္ခဲ႔တဲ႔အထိ …
ပန္းပင္စိုက္တုန္းကေတာ့
ပန္းဘယ္ႏွစ္ပြင့္ ပြင့္မယ္လို႕ႀကိဳသိမလဲ
တခါတခါ ကံႀကမၼာက …
အဲဒီလို … … ေမွာ္ဆန္တယ္ … …
ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္တာခ်င္းအတူတူ
က်ဥ္းတဲ႔လမ္းက က်ဥ္းၿပီး
က်ယ္တဲ႔လမ္းက က်ယ္တယ္ …
လမ္းက်ယ္တဲ႔လူက ဖိနပ္ႀကီးႀကီးစီးႏိုင္ၿပီး
လမ္းက်ဥ္းတဲ႔လူက ဖိနပ္ေသးေသးပဲစီးႏိုင္တယ္ …
ဖိနပ္ႀကီးႀကီးစီးႏိုင္တဲ႔လူက မ်က္ႏွာႀကီးၿပီး
ဖိနပ္ေသးေသးစီးႏိုင္တဲ႔လူက မ်က္ႏွာငယ္တယ္ …
သင္တုိ႕ဘ၀ေတြကေရာ
ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ ေနျမင့္ခဲ႔ႀကၿပီလဲ …
ကမၻာေပၚမွာ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္မွ်ားတဲ႔သတၱ၀ါဟာ
လူတစ္မ်ိဳးပဲရွိပါတယ္ …
တည္ညိမ္းကို
ငါလမ္းငါ႔လမ္းငါေလွ်ာက္တာပဲ သူတို႔လဲသူတို႔လမ္းသူတို႔ေလွ်ာက္ေနၾကတာပဲ ဒါေပမဲ႔ ဘာေၾကာင္႔မ်ား သူတို႔ေတြက အဲလို...?
ReplyDeleteဟုတ္တယ္ကိုတည္ေရ အဲလိုျပန္မွ်ားတဲ႔သတၱ၀ါေတြက အေတာ္ကိုလန္႔စရာေကာင္းဆံုးပဲေနာ္ ...၊
အဆင္ေျပပါေစကိုတည္ေရ...း)
ကိုTၾကီးေရ မိုက္တယ္ဗ်ိဳ႕ အားက် အတုယူရမယ့္ အေရးအသားေတြပါ ၊ အဆင္ေျပေနေကာင္းျပီဆိုရင္ ကဗ်ာေကာင္းေကာင္းေလးေတြ ဖတ္ရေတာ့မယ္ေနာ္ အျမန္ဆံုး ေနျပန္ေကာင္းပါေစ :)
ReplyDelete