( ခ်စ္သူမ်ားေန႕ အမွတ္တရ )


ဆယ္႕ေလးေယာက္ေျမာက္ အိန္ဂ်ယ္

ၾကယ္ေလးေတြ လင္းအားက်လို႕
သူမ မ်က္ေတာင္ဖ်ားမွာ
ေျပး၀င္ပုန္းခိုရတဲ႕ ည … …

အျပာေရာင္ျခံဳလႊာတစ္စ
ခပ္ဖြဖြေလး မ ရင္း
ဆင္ဖိုနီ အမွတ္ ( ၉ ) ကို
သူမ က စိတ္ကူးနဲ႕ ဆိုတယ္ … …

သနပ္ခါးေျမကိုမွ ေျခက်ဴးမိတဲ႕
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အိပ္မက္ဦးကို
သူမ က
အၾကည္႕တစ္ခ်က္နဲ႕
တလက္လက္ သတ္တယ္ … …

ၿပီးေတာ့မွ …
ေခ်ာကလက္ရည္ေတြ သုတ္လိမ္း
ကၽြန္ေတာ့္အိပ္မက္ ၀ိညာဥ္စိမ္းကို
ေလးညိဳ႕သံ ခပ္ျပင္းျပင္းနဲ႕
အသက္ျပန္သြင္းတယ္ … …

ႏွင္းမႈံႏွင္းစက္ေတြက
ျဖဴလႊလႊ ကတၱီပါစေတြ ျဖန္႕ခင္း အားေပးၾက …
ပန္းပြင့္ေတြက
၀တ္ဆံရင္ဘတ္ကို တျဗန္းျဗန္းဖြင့္ၿပီးအားေပးၾက …
မုတ္သံုရနံ႕ကေတာ့
သူမ ရဲ႕
ေ႐ႊရည္စြတ္စိုတဲ႕ ပါးပ်ိဳႏွစ္ဖက္မွာ
ေမွးစက္ခစားၾက … …

ကၽြန္ေတာ့္အိပ္မက္နဲ႕ သူမ ကလဲ
အသန္႕႐ွင္းဆံုး လြင္ျပင္မွာ
လင္းလက္ ကခုန္ၾက …
သူမ ကိုယ္သင္းရနံ႕က
မြတ္သိပ္စြာဖြင့္ခဲ႕မိေသာ ပန္ဒိုရာရဲ႕ ေသတၱာ …
သူမအလွက
မ်ဥ္းျပိဳင္တို႕ကို ဆံုေစေသာ အမွတ္ …
သူမ အသံက
စိန္႕ ဗယ္လင္တိုင္းတီးေသာ ေနာက္ဆံုးေခါင္းေလာင္းသံ … …

တည္ညိမ္းကို